Yetki Sınırlarının Test Edilmesi: Pantheon v Co-Diagnostics Davasında CPR 6.33(2B)(b)'nin Teşhisi

Yetki alanı dışında tebligat konusu, ulus ötesi dava açmak isteyen taraflar için her zaman temel bir husustur. Nisan 2021'de yürürlüğe giren CPR 6.33(2B)(b), "bir sözleşmenin, mahkemenin söz konusu talebi karara bağlamak için yargı yetkisine sahip olacağına dair bir şart içermesi" halinde, tarafların önce Mahkemeden izin almadan dava tebliğ etmeleri için bir yol sağlamayı amaçlamıştır. Ekim 2022'de CPR 6.33(2B)(c), Brexit'in ardından ortaya çıkan boşluğu doldurmak amacıyla uygulamaya konmuştur. Ne yazık ki, Mahkemeler üzerindeki baskıyı azaltmayı ve davaları kolaylaştırmayı amaçlayan birçok kuralda olduğu gibi, uydu davaları ve daha fazla maliyet sıklıkla sonuçlanmaktadır.

Arka plan

Pantheon International Advisors Limited v Co-Diagnostics, Inc [2023] EWHC 1984 (KB) davasında Mahkeme, CPR 6.33 (2B)(b)'nin yürürlüğe girmesinden sonra ve CPR 6.33 (2B)(c)'den önce, CPR 6.33 (2B)(b)'ye dayanarak, Mahkemenin izni olmaksızın Davacı tarafından yapılan tebligatın kusurlu olup olmadığını ve eğer öyleyse bu kusurun nasıl giderileceğini teşhis etme göreviyle karşı karşıya kalmıştır.  

Davacı Pantheon International Advisors, şirketlere listeleme ve uluslararası alanda büyüme konularında yardımcı olmak da dahil olmak üzere ticari hizmetler sağlama konusunda deneyimli bir İngiliz şirketidir. Davalı (Co-Diagnostics Inc), Utah ABD merkezli bir şirket olup, teşhis laboratuvarlarına ve belirli bir teknoloji türüne, polimeraz zincir reaksiyonu teknolojisine (genellikle "PCR" olarak bilinir) dayanan diğerlerine bir dizi ürün ve hizmet sağlama konusunda uzmanlaşmıştır.  

2016 yılında taraflar, Pantheon'un Londra Menkul Kıymetler Borsası veya AIM'e kote olmak suretiyle Co-Diagnostics'e Birleşik Krallık piyasalarında sermaye artırımı konusunda yardımcı olacağı yazılı bir anlaşma ("2016 sözleşmesi") imzalamışlardır. Davacı'nın iddiasına göre, ABD güvenlik yasalarını ihlal edecek şekilde hissedarlarına ve diğer kişilere açıklanmamış olan 2016 sözleşmesine dayanmanın Davalı açısından yol açacağı düzenleyici sorunlar nedeniyle müteakip bir sözleşmenin yapılması gerekmiştir. Davalı böyle bir ihlalin söz konusu olduğunu reddetmektedir. 

Ekim 2018'de, bir dizi toplantı ve e-postanın ardından Pantheon, Co-Diagnostics'e danışmanlık hizmetleri sağlamak üzere yeni bir anlaşma ("2018 sözleşmesi") imzalamıştır. Davalı, bu anlaşmanın kesinleştiğine itiraz etmiştir. Pantheon, Davalının herhangi bir ödeme yapmayarak 2018 sözleşmesini ihlal ettiğini iddia etmektedir. Co-Diagnostics herhangi bir ödemenin vadesinin geldiğini reddetmektedir. 

Pantheon, 2018 sözleşmesinin bağlayıcı olduğunu ve 2016 sözleşmesinin yerini aldığını savunmuştur. Davacının talebi başlangıçta 2018 sözleşmesine dayanmaktaydı, ancak bu karardan sonra dinlenecek olan 2016 sözleşmesine ve/veya alternatif olarak quantum meruit'e dayanmak üzere talebin değiştirilmesi için bir başvuru yapıldı. 2018'deki sözleşmenin kesinleşmiş ve bağlayıcı olup olmadığı ve 2016 ve/veya 2018 sözleşmeleri kapsamında herhangi bir ödeme yapılıp yapılmayacağı konusunda olgusal anlaşmazlıklar vardı. Her iki sözleşme de İngiliz Mahkemeleri lehine açık yargı yetkisi seçimi maddeleri içermekteydi.

Prosedürel Turnusol Testi

Pantheon, 2018 sözleşmesinde yer alan yargı yetkisi seçimi maddesine dayanarak Haziran 2021'de talepte bulunmuş ve Mahkemenin Yabancı Usul Bölümü aracılığıyla talep formunu izin almadan (CPR 6.33 (2B)(b) uyarınca) yargı yetkisi dışında tebliğ etmiştir. Co-Diagnostics, İngiliz mahkemelerinin yargı yetkisine itiraz etmiştir. 

Davalı, İngiliz Mahkemesinin talepleri yargılama yetkisi bulunmadığına ve Talep Formu ile Tadil Edilmiş Talep Ayrıntılarının iptaline karar verilmesini talep eden bir başvuruda bulunmuş ve özellikle yargı yetkisi dışında tebligat yapmak için izin gerekip gerekmediğine vurgu yapmıştır.    

Davacı, 2018 Sözleşmesindeki yargı yetkisi seçimi maddesine dayanmanın uygun olduğu ve hizmetin CPR 6.33(2B)(b) uyarınca gerçekten iyi hizmet olduğu temelinde başvuruya karşı çıkmış ve alternatif olarak Mahkemeden geriye dönük izin talep etmiştir / gerekirse hizmetten vazgeçmek için. Davacı duruşmada quantum meruit talebini geri çekmiştir. 

"CPR 6.33(2B)(b) şunları sağlar  

"2B) Davacı, talep formunu Birleşik Krallık dışındaki bir davalıya, davalıya karşı ileri sürülen ve talep formunda yer alan her bir talep için-  

(b) bir sözleşmenin, mahkemenin söz konusu talebi karara bağlamak için yargı yetkisine sahip olacağı yönünde bir hüküm içermesi"[; veya 

(c) talebin (b) alt paragrafı kapsamına giren bir sözleşmeye ilişkin olması.] (sonradan eklenmiştir) 

Yargıç, CPR 6.33(2B)(b)'nin dahil edilmesinden bu yana çok fazla içtihat konusu olmadığını ve eski PD 6B 3.1(6)(d) kapsamında geliştirilen içtihadın geçerliliğini koruduğunu ve bu nedenle Pantheon'un tartışılabilir iyi bir dava göstermesi gerektiğini teyit etmiştir: 

1. O tarihte taraflar arasında yasal olarak bağlayıcı bir sözleşme vardı; 

2. Sözleşme, İngiliz Mahkemeleri lehine geçerli ve etkili bir yargı yetkisi anlaşması maddesi içeriyordu; 

3. Uyuşmazlık, söz konusu yetki anlaşmasının uygulama alanına girmektedir Brownlie ve Kaefar. 

Yargıç, Lord Sumption tarafından şu davada özetlenen üç aşamalı iyi tartışılabilir dava testini uygulamıştır Brownlie ve daha fazla rehberlik için Kaefer dava: 

1. Davacı, ilgili yargı yetkisi geçidinin uygulanması için makul bir kanıt temeli sunmalıdır. 

2. Bu konuda bir gerçek meselesi ya da geçerli olup olmadığından şüphe duymak için başka bir neden varsa, mahkeme, güvenilir bir şekilde yapabiliyorsa, mevcut materyallere dayanarak bir görüş bildirmelidir. 

3. Konunun niteliği ve ihtiyati aşamada mevcut olan materyalin sınırlılıkları, güvenilir bir değerlendirme yapılamayacak şekilde olabilir; bu durumda, makul (tartışmalı olsa da) bir delil temeli bulunan geçidin uygulanması için tartışılabilir iyi bir durum söz konusudur. 

 
Kanıtlayıcı İnceleme

Kapsamlı bir delil incelemesi gerçekleştirdikten sonra Yargıç, taraflar arasındaki çelişkili ifadelerin, taraflar arasındaki iletişim ve yazışmalar da dahil olmak üzere belgesel kanıtların ayrıntılı bir incelemesini gerektirdiğini belirtmiştir. Yargıç, şartların kabul edildiğini, her iki tarafın da bağlanma niyetinde olduğunu, 2018 sözleşmesinin Pantheon tarafından imzalandığını ve Co-Diagnostics'in sözleşmeye itiraz etmek yerine ödeme yapılmamasına ilişkin gerekçeler sunduğunu gösteren kanıtların altını çizmiştir. Yargıç, Ekim 2018'den sonraki yazışmalarda sözleşmeden kaynaklanan herhangi bir soruna atıfta bulunulmadığını ve ödeme yapma niyetinin belirtildiğini not etmiştir. Ayrıca Yargıç, Pantheon'un Ekim 2018'den sonra 2018 sözleşmesi kapsamında öngörülen hizmetleri yerine getirdiğine dair kanıtlar olduğu konusunda tatmin olmuştur. Yargıç, sözleşme görüşmelerinin 2019 İlkbaharına kadar devam ettiğine veya daha sonra sonlandırıldığına dair bir kanıt bulamamıştır. Bu nedenle, bu ön aşamada 2018 sözleşmesinin bağlayıcı olduğuna dair tartışılabilir iyi bir durum olduğu ve sözleşmenin bir yargı yetkisi seçimi maddesi içerdiğine dair herhangi bir ihtilaf bulunmadığı sonucuna varılmıştır.  

Yargıç, 2018 sözleşmesi kapsamındaki olgusal iddiayı dikkatli ve ayrıntılı bir şekilde inceledikten sonra, Pantheon'un 2018 sözleşmesinin ihlali iddiasını CPR 6.33(2B)(b) kapsamında izin almaksızın yargı yetkisi dışında tebliğ etmesinin uygun olduğuna karar vermiştir, zira geçerli bir yargı yetkisi maddesine sahip bağlayıcı bir 2018 sözleşmesi olduğuna dair iyi tartışılabilir bir durum söz konusudur. Yargıcın vardığı sonuç, 2018 sözleşmesinin yasal olarak bağlayıcı olduğuna dair makul kanıtlarla desteklenmiştir.  

Mahkeme, başlangıçta ileri sürülen quantum meruit iade talebinin sözleşmenin akdi şartlarının kapsamı dışında kaldığını ve bu nedenle CPR 6.33(2B)(b)'nin lafzına uymadığını ve bu nedenle Mahkemenin izni olmadan tebliğ edilmemesi gerektiğini tespit etmiştir. Talebin bu yönü duruşma sırasında davacı tarafından kabul edilmiştir. Yargıç, yeni CPR 6.33(2B)(c)'nin o zamandan beri yürürlüğe girdiğini ancak bunun bu tür taleplerin CPR 6.33(2B)(b) kapsamında olmadığı görüşünü pekiştirdiğini belirtmiştir.  

Ek Hususlar 

Yargıç, izinsiz olarak tebliğ edilmesi uygun olan 2018 sözleşme talebinin ve izinsiz olarak tebliğ edilmesi uygun olmayan quantum meruit talebinin birlikte tebliğ edilmiş olmasının, sözleşme talebinin tebliğini geçersiz kılmadığı konusunda uygulayıcılar için bazı faydalı tespitlerde bulunmuştur.  

Mahkeme ayrıca, izin gerekli olsaydı bile, 2018 ana sözleşme talebi için geriye dönük tebligat emri verilmesine ilişkin testlerin, iyi bir neden olduğu için karşılandığı ve bu koşullarda talebin emekleme aşamasında iptal edilmesinin adaletin antitezi olacağı sonucuna varmıştır. Yargıç, CPR 3.10'u uygulayarak Mahkemenin bir kurala veya uygulama talimatına uyulmamasını telafi edebileceğini ve bu yetkinin geriye dönük olarak tebligat izni vermek için kullanılabileceğini destekleyen bir içtihat olduğunu belirtmiştir.  

Quantum meruit talebi geri çekildiği için, bu taleple ilgili olarak geriye dönük hizmetin değerlendirilmesine gerek yoktu.  

Mahkeme bu tespiti yaparken Nesheim v Kosa [2006] WL 2794124, The Ikarian Reefer (National Justice Compania Naviera v Prudential Assurance Company Limited No.2 [2000] 1WLR 603) ve Hannigan v Hannigan [2002] 2 FCR 650 dahil olmak üzere geçmişe dönük rızaya ilişkin otoriteleri incelemiş ve takdir yetkisini kullanmıştır.  

Mahkeme, taraflar arasında mutabık kalındığı üzere, iddia edilen 2018 sözleşmesindeki ADR sürecinin takip edilebilmesi için yargılamanın durdurulmasına karar verdi. 

Sonuç - Takdir Yetkisinin Teşhisi 

Bu Karar, uygulayıcılara, Mahkemenin izni olmaksızın yargı yetkisi dışında hizmet vermek için CPR 6.33(2B)'ye dayanıp dayanamayacaklarını değerlendirmeleri gereken konularda mükemmel bir rehber sunmaktadır. Bir davacı, yargı yetkisi seçimi maddesi içeren bir sözleşmenin bağlayıcı olduğuna dair tartışılabilir iyi bir dava sunabilirse, uyuşmazlığın bu yargı yetkisi anlaşmasının kapsamına girmesi halinde CPR 6.33(2B)'ye güvenebilecekleri açıktır.  

Ancak, bu karara ve yeni kural 6.33(2B)(c)'nin getirilmesine rağmen, quantum meruit gibi iddiaların yargı yetkisi dışında tebliğ için izin gerektirip gerektirmeyeceği açık değildir. Bu karar CPR 6.33(2B)(b)'ye dayanılamayacağını öngörmektedir ve Yargıcın bu tür iddiaların sözleşme dışında ileri sürüldüğüne dair gerekçesi, uygulayıcıların bu tür iddialar için kural 6.33(2B)(c)'ye dayanarak izin istememe konusunda ihtiyatlı olmalarına yol açacaktır çünkü böyle bir iddianın "alt paragraf (b) kapsamına giren bir sözleşmeyle ilgili" olup olmadığı tartışmalı olacaktır.   

İzin gerektirmeyen bir talebin, izin gerektiren bir taleple birlikte tebliğ edilmesi, geçerli olarak tebliğ edilen talebin tebliğini geçersiz kılmayacaktır.  

Mahkeme, uygun koşullarda, bir talebin yargı yetkisi dışında tebliğ edilmesi için Mahkeme'nin izninin gerektiği hallerde, geriye dönük tebligat yapılmasına izin verebilir.  

Bu, yeni CPR 6.33(2B) kurallarının ilk test davalarından biri gibi görünmektedir ve Brexit'in ardından uygulayıcılara memnuniyetle rehberlik edecektir.  

Ronald Fletcher Baker LLP ve Gatehouse Chambers'dan Wendy Parker Pantheon tarafından görevlendirilmiştir. Freshfields Bruckhaus Deringer LLP ve One Essex Court'tan Sophie Weber ise Co-Diagnostics'in danışmanlığını üstlendi. 

Tarafından Ben Frost (Ortak) & Rudi Ramdarshan (Kıdemli Dava Ortağı)

Ek Bilgi

• Haber Yazarı:Ben Frost | Rudi Ramdarshan